Roman Kuczyński
Sylwetka Wybitnego Pedagoga
Życie i działalność zawodowa
Urodzony w 1927 roku we wsi Gielusznik (obecnie Przejma Wielka), nad malowniczym jeziorem Szelment Wielki, w parafii Becejły. Pochodził z rodziny Kajetana Kuczyńskiego i Heleny z domu Majewskich.
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1950 roku, ukończył liceum handlowe, a następnie rozpoczął pracę w oświacie jako nauczyciel języka polskiego. Dążąc do podnoszenia swoich kwalifikacji, kształcił się w trybie zaocznym – najpierw w Studium Nauczycielskim w Białymstoku, a następnie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Jego zaangażowanie i pracowitość przejawiały się w licznych obowiązkach – uczył w liceum wieczorowym, Technikum Mechanicznym, a także kierował internatem tej szkoły. W latach 60. prowadził również zajęcia edukacyjne w zakładzie karnym.
W 1972 roku objął stanowisko dyrektora II Liceum Ogólnokształcącego w Suwałkach, aktywnie uczestnicząc w procesie jego tworzenia i kierując placówką przez trzy lata. W 1975 roku został dyrektorem Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Suwałkach.
Życie prywatne i pasje
Był oddanym mężem i ojcem. Wraz z żoną Zofią Sobolewską wychował czworo dzieci, angażując się w ich edukację i rozwój. Wspólne odrabianie lekcji, długie rowerowe wycieczki oraz nauka rozpoznawania roślin i ptaków były dla niego codziennością. Wychowany w tradycyjnym domu z piecem chlebowym, chętnie dzielił się wspomnieniami z dzieciństwa.
Człowiek o szerokich horyzontach, erudyta, pasjonat literatury i nauki. Posiadał ogromną wiedzę z zakresu literatury, geografii, zdrowego stylu życia oraz wychowania. Uwielbiał prowadzić dyskusje, a znaczną część swojego budżetu przeznaczał na zakup książek – od słowników i encyklopedii, przez poezję, po opracowania krytyczne. Jego dzieci od najmłodszych lat miały kontakt z bogatym księgozbiorem i bibliotekami.
Jednym z jego autorytetów naukowych była prof. Maria Janion, pod której kierunkiem w 1966 roku obronił pracę magisterską poświęconą twórczości Zygmunta Krasińskiego.
Ostatnie lata życia
Tuż przed emeryturą podjął pracę wychowawcy w domu dziecka w Ełku, z oddaniem wspierając swoich podopiecznych. Zmarł w 2003 roku po walce z chorobą nowotworową. Do ostatnich chwil pozostawał wierny swojej pasji – spisał wspomnienia z lat dzieciństwa, pozostawiając cenny zapis historii dla kolejnych pokoleń.
Jego życie było przykładem zaangażowania, pasji i oddania edukacji oraz wychowaniu młodych ludzi.